بلده شهری است از سده های دور که اکنون پس از پشت سر گذاشتن دوران با ابهت خود، همچنان با صلابت و پابرجا ایستاده است. شاخصه این شهر اما، قلعه عظیمی است که با اینکه رو به ویرانی نهاده، همچون سلحشوری استوار از شهر محافظت می کند.
تاریخ ساخت قلعه بسیار قدیمی است و تا اوایل دوره صفویه دایر و مسکون بوده است. تا قبل از صفویه قدرت های محلی با ریاست ملک کیومرث با دوسپتاتیو اولاد او شاهان بنی کاووس بر قلعه حکومت می کردند و قلعه پولاد جزو مقرهای حکومتی آنان بود . پس از انقراض آنان به دست صفویه، منطقه رستم داد (نور و کجور امروزی) روی ترقی ندید و قلاع آن همچون قلعه پولاد رو به ویرانی نهاد.
قلعه پولاد دارای دروازه ای بود که درست در بالای خانه های مسکونی واقع شده بود و آثار آن امروزه تا حدودی بر جای مانده است. بر اساس روایات، تخته پل قلعه از این دروازه تا نزدیک امامزاده اسماعیل که در قصبه است وجود داشت که روزها آن را می انداختند و اول غروب با زنجیرهایی که داشت به طرف دروازه می کشیدند و جمع می کردند. بنای قلعه شامل سه قسمت اصلی است و بارویی اطراف آن را احاطه کرده است. برج های متعددی در هر سمت بارو به چشم می خورد و ارتفاع تعدادی از آنها که امروزه بر جای مانده به بلندی هفت الی هشت متر می رسد.